ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ Τ.Ο. ΛΑ.Ο.Σ. ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ

ΣΗΜΕΡΑ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2009 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ ΕΠΙΣΚΕΥΤΙΚΕ ΤΗΝ ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΙΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΟΣΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ.Ο κ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΦΗΞΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΥΤΙΚΕ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ κ. ΚΟΤΣΑΚΙΑΧΙΔΗ ΣΥΖΗΤΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΡΕΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΦΗΞΗ ΤΟΥ κ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΣΤΗΝ ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΩΡΑ.

What's wrong with this picture

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Θέλω να με σέβονται, θέλω να με εκτιμούν. Θέλω να μου φέρονται σαν ίση. Θέλω να μπορώ να λέω τη γνώμη μου και να την ακούνε, θέλω να σημαίνω κάτι για τους άλλους. Θέλω να είμαι όσο άνθρωπος όσο αυτοί. Θέλω να μη με κρίνουν με βάση τα γενετικά όργανα και το στήθος μου. Θέλω να μη με θεωρούν ηλίθια. Θέλω να με βλέπουν ανταγωνιστικά. Θέλω να με βλέπουν σαν φίλη. Θέλω να με βλέπουν σαν δυνατή προσωπικότητα. Θέλω να με αγαπάνε, θέλω να μου το δείχνουν. Θέλω να ξέρω ότι έχω ένα όνομα, ένα σώμα και μια ψυχή που δεν είναι κατώτερη.

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Φοβάμαι. Φοβάμαι όταν βγαίνω στο δρόμο αυτούς που μου φωνάζουν με νόημα, αυτούς που με κοιτάζουν με τις άκρες των ματιών τους. Φοβάμαι γιατί δεν ξέρω ποιοι είναι, αλλά ξέρω τι θέλουν. Αλλά περισσότερο φοβάμαι αυτόν που ξέρω. Φοβάμαι μην τον συναντήσω. Φοβάμαι να πω το όνομά του, μη και το ακούσει και με βρει. Φοβάμαι γιατί ποτέ δεν ήξερα τι έκανα λάθος. Φοβάμαι γιατί ποτέ δε το έμαθα. Φοβάμαι πως το κάνει γιατί είμαι ένα λάθος. Φοβάμαι πως αρχίζω να το πιστεύω...

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Βοήθεια.

* * *

Σε όλους αυτούς τους μπάσταρδους που βαράνε κοριτσάκια:

Τιμήστε λίγο τις ψωλές σας για τις οποίες είστε τόσο περήφανοι και βάλτε τα με κάποιον που μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, και να σας κάνει να νιώσετε όπως εκείνες που χτυπάτε.

Η κατάλυση της δημοκρατίας

Εδώ και καιρό έψαχνα ένα καλό θέμα για να ξεκινήσω να γράφω και σε αυτό το blog. Hope you enjoy.

Είναι κοινό θέμα συζήτησης αυτές της μέρες η κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών, ιδιαίτερα στη χώρα μας, μετά από πολυάριθμα πρόσφατα γεγονότα. Συνεχώς κατηγορείται το κράτος, η αστυνομία, και γενικότερα όποιος έχει εξουσία σε αυτόν τον τόπο, ότι κάνει κατάχρηση αυτής με τον χειρότερο τρόπο.

Αποδείξεις για τα παραπάνω υπάρχουν, και είναι πολλές. Βίντεο με ξυλοδαρμούς αθώων, ραδιοφωνικές εκπομπές με ηχητικά ντοκουμέντα επιθέσεων σε ανηλίκους, φωτογραφίες από προβοκάτορες, και φυσικά αν δεν τα πιστεύει κανείς όλα αυτά, δεν έχει παρά να πάει σε μία πορεία, και θα διαπιστώσει πως όντως συμβαίνουν.

Ωστόσο είναι εύκολο να κατηγορούμε χωρίς να σκεφτόμαστε ποια είναι η δική μας ευθύνη απέναντι στα τεκτενόμενα. Και όταν λέω "μας", εννοώ όλους εμάς που δεν είμαστε "όργανα του κράτους". Και η ευθύνη αυτή φαίνεται όταν ακούς ορισμένους, μεγάλους συνήθως, αλλά ακόμα χειρότερα, μικρούς, να ξεστομίζουν εκφράσεις όπως "Καλά μας/τους κάνουν" και "Μια Χούντα μας χρειάζεται".

Αν είστε άνθρωπος που αγαπά την δημοκρατία και την ελευθερία, καταλαβαίνετε τι βάρος φέρουν τέτοια λόγια, ειδικά όταν προέρχονται από νεότερους, οι οποίοι υποτίθεται πως φέρουν και μία Χ παιδεία. Αυτό που πρέπει όμως να αναρωτηθούμε είναι το γιατί λέγονται, αντί να τοποθετούμε βιαστικά την ταμπέλα χουντικός και φασίστας. Να βρούμε τα αίτια, που κάποιο άνθρωποι επιθυμούν τον περιορισμό της ελευθερίας, ακόμα και της δικής τους.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα.

Έστω πως ο Α, ο Β και ο Γ, αποφασίζουν να ανοίξουν ένα βραδυνό μαγαζί. Ο Α είναι αρκετά φιλελεύθερος, θέλει το μαγαζί να είναι ανοιχτό σε όλους, και να μην ελέγχεται ποιος μπορεί να μπει, και ποιος όχι. Ο Γ, είναι πιο αυστηρός. Απαιτεί να υπάρχει κάποιος στην είσοδο του μαγαζιού, για να προσέχει ποιοι μπαίνουν και ποιοι βγαίνουν, τόσο για την ασφάλεια όσο και για την εικόνα τους μαγαζιού. Ο Β είναι ουδέτερος, αλλά πιστεύει πως το σωστό θα ήταν να έχουν όλοι πρόσβαση στο χώρο, για να τον νιώθουν δικό τους και να τον αγαπήσουν, οπότε αποφασίζεται το μαγαζί να είναι ανοιχτό σε όλους, μετά από νίκη της πλειοψηφίας. Το μαγαζί ανοίγει, και όλα πηγαίνουν καλά - στην αρχή καλούν φίλους, οι φίλοι καλούν άλλους φίλους, το μαγαζί έχει κέρδη και αποφασίζει να επεκταθεί και να διαφημιστεί. Με τον καιρό αρχίζει να αποκτά τακτικούς πελάτες, η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική και όλα τα σημάδια δίχνουν πως το μέλλον διαγράφεται λαμπρό. Ωστόσο, με τη διαφήμιση, το μαγαζί έχει αρχίσει να να προσελκύει πρόσωπα που δημιουργούν περιοδικά φασαρίες. Μια νύχτα λοιπόν, δύο πελάτες που έχουν πιει αρκετά αρχίζουν ένα μεγάλο καυγά. Και οι δύο είναι με παρέες, οπότε ο καυγάς φουντώνει γρήγορα, και σύντομα επικρατεί πανικός. Ένας από τους διαπλεκόμενους, σηκώνει μια καρέκλα και στην προσπάθεια του να χτυπήσει κάποιον, αστοχεί και χτυπάει το κεφάλι της αδερφής του Β, που έτυχε να είναι στο μαγαζί εκείνο το βράδυ.
Την επόμενη μέρα, οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού συζητούν. Υπάρχουν δύο προτάσεις:
- Ο Α, υποστηρίζει πως δεν γίνεται εξαιτίας ενός γεγονότος που προκάλεσαν δυο τυχαίοι ελαφρόμυαλοι πρέπει να αλλάξει η πολιτική του μαγαζιού.
- Ο Γ,  υποστηρίζει πως πρέπει να υπάρχει ασφάλεια στο μαγαζί, και να ελέγχεται αυστηρά η ποσότητα αλκοόλ που παρέχεται σε κάθε πελάτη.
Μετά από ψηφοφορία, επιλέγεται η δεύτερη πρόταση. Ο Α απευθύνεται στον Β λέγοντας του πως είναι υπερβολικό να γίνει τέτοια αλλαγή για ένα μεμονωμένο συμβάν, αλλά ο Β του απαντάει πως δε θα μιλούσε έτσι αν ήταν τώρα η δική του αδερφή στο νοσοκομείο, οπότε και ο Α σωπαίνει. Ωστόσο αυτή η αλλαγή πολιτικής δυσαρεστεί πολλούς πελάτες, που απογοητεύονται και επιλέγουν άλλα μέρη για τη νυχτερινή τους διασκέδαση.

Ποιο είναι το συμπέρασμα? Πως όσοι αποζητούν τον περιορισμό της ελευθερίας, έχουν κάποιο κίνητρο. Κάποιο κίνητρο που το περιβάλλον τους τους έχει δώσει. Οπότε η σωστή επιλογή, δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη. Είναι να φροντίζουμε και να σεβόμαστε την ελευθερία και την δημοκρατία μας. Να μην κάνουμε πράγματα για τα οποία κατηγορούμε τους άλλους. Να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας εξηγώντας τους πως από την ελευθερία του άλλου εξαρτάται και η δική τους. Πως με τον σεβασμό προς τον άλλο, την προσωπικότητά του, τις απόψεις και τα πιστεύω του, είτε πολιτικά, είτε θρησκευτικά, είτε κοινωνικά, κερδίζεις το σεβασμό στο πρόσωπό σου. Πως όταν καταστρέφεις, δίνεις απλά δικαίωμα στον άλλο να σε κατηγορήσει και να σε τιμωρήσει για την καταστροφή, και να καταστρέψει με τη σειρά του. Γιατί η δημοκρατία, είναι όχι τί θέλω εγώ, ούτε τί θέλεις εσύ, αλλά τί θέλουν όλοι.

Αποκάλυψη. Τα εξώδικα στον Υπουργό Παιδείας κο Στυλιανίδη και τον Υφυπουργό του κο Ταλιαδούρο

Τα έγγραφα που βλέπετε από πάνω είναι η αντίδραση μας στο πόλεμο που δέχεται ο κλάδος από το ΤΕΕ τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Είναι η πρώτη φορά που ανταποδίδουμε πυρά στο ΤΕΕ. Πραγματικά πυρά.
Κατά τα άλλα βλέπετε εκεί πάνω το αντίγραφο από το εξώδικο που επιδόθηκε στο πρώην Υπουργό Παιδείας κο Στυλιανίδη και στο Υφυπουργό του τον κο Ταλιαδούρο.
Δεν μπορούσανε όμως να φανταστούνε οι συνάδελφοι που το έστειλαν το πώς θα εξελιχτούν τα πράγματα.
Έτσι με το φευγιό του κου Στυλιανίδη ο αντικαταστάτης του, ο κος Σπηλιωτόπουλος μένει χωρίς το μπουγιουρντί του.
Δεν πειράζει όμως ποτέ δεν είναι αργά. Θα στείλουμε τώρα ένα νέο στον κο Σπηλιωτόπουλο.
Το εξώδικο αυτό περιέχει ένα υπόμνημα με την προσέγγιση του θέματος των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων με την επιχειρηματολογία που παρουσιάζουμε εδώ στην θέση αυτή για εγγραφή μας στο ΤΕΕ μέσω της ισοτιμίας με τα Fachhochscule (FH), ενώ συνοδευότανε από το ακριβές αντίγραφο της σχετικής απόφασης του ΙΤΕ και τα δύο γνωστά σε εσάς έγγραφα του ΤΕΕ με την ανακοίνωση εγγραφής του ενός από τους απόφοιτους Fachhochscule (FH) σε αυτό.
Υπάρχουν βλέπετε και άλλοι τρόποι για να πεις σε έναν Υπουργό το δίκιο που σε πνίγει.
Η προσέγγιση του Υπουργού δεν αποτελεί πια μονοπώλιο του ΤΕΕ και του προέδρου του κου Αλαβάνου.
Η έμπρακτη απόδειξη του ότι στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Με την επίδοση του άρχισε βέβαια και το χρονικό της απρόβλεπτης φυγής του κου Στυλιανίδη. Λόγω της σύγκρουσης του με το ΤΕΕ κυρίως.
Ωστόσο πετύχαμε να τεκμηριώσουμε σε επίπεδο Υπουργού ότι οι υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και οι επιτροπές που τόσα χρόνια λειτουργούν για την κατάρτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΤΕΙ κινούνταν προς λάθος κατεύθυνση και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να εξασφαλίσουν μια ακόμη παραβίαση των Συνταγματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους.
Αποδείξαμε ότι ενεργούν χρησιμοποιώντας επιλεκτικά την διαθέσιμη νομοθεσία και νομολογία. Ότι λειτουργούν αποσπασματικά.
Αγαπημένο παιχνίδι του ΤΕΕ σε όλα σχεδόν τα Υπουργεία ενδιαφέροντος ΤΕΕ. Το οποίο το έχω τεκμηριώσει εδώ σε παλαιότερα άρθρα μου.
Και αυτή την φορά η λαμογιά είναι καραμπινάτη. Και δεν μπορούμε να την αφήσουμε να περάσει χωρίς αντίδραση.
Φίλε Γ.Α., όχι αυτός των σχολίων, όπως βλέπεις σύμφωνα με την παραστατική περιγραφή σου, σταματήσαμε να τους γυρίζουμε γύρω-γύρω σαν καρχαρίας, όπως σου αρέσει να μας περιγράφεις, και κάναμε την ποιο αξιοπρεπή κίνηση που κάθε κυνηγός της εμβελείας του θηλαστικού αυτού θα έκανε.
Τους δαγκώσαμε τελικά και δεν θα είναι η μοναδική φορά από εδώ και πέρα.
Πιστεύω λοιπόν ότι με την επίδοση των εξωδίκων το θέμα μας έχει φτάσει στον Πρωθυπουργό.
Και μπορεί ο κος Καραμανλής να έχει κάνει πολιτική συμφωνία με το κο Αλαβάνο προσεγγίζοντας το 2003 τον ΣΥΡΙΖΑ δια του ΤΕΕ (θα παρουσιάσω τα σχετικά αποδεικτικά έγγραφα μετά την συζήτηση στην βουλή στις 23/01/2009), αλλά μπροστά στην νομιμότητα που προβάλει με το εξώδικο αυτό, έχω την αίσθηση ότι η μηδενική βάση που ανέφερε ο κος Σπηλιωτόπουλος περιλαμβάνει και την δική μας θέση.
Αρχίζουμε να παίζουμε και εμείς στο σκηνικό έκδοσης των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. Γιατί είναι παραπάνω από σίγουρο ότι δεν παίζαμε. Στο σχεδόν καθόλου μας είχαν. Το είχε αποκαλύψει ο κος Στυλιανίδης στα τέλη Αυγούστου στο Mega. Θα δώσουμε κάποια δικαιώματα είχε πει απαντώντας σε σχετική ερώτηση της δημοσιογράφου.
Το πόσο όμως θα παίξουμε θα το διαπιστώσουμε σύντομα. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Οι εκλογές και η απόφαση του ΣτΕ είναι κοντά αμφότερα.
Και εάν το θέμα μας λυθεί δια της δικαστικής οδού, το έχω ξαναγράψει άλλωστε, τότε οι δικαστές παίρνουν πολύ λίγα για να δικάζουν και να κυβερνούν αυτόν τον τόπο ταυτόχρονα.
Προς ντροπή των πολιτικών βεβαίως-βεβαίως.
Έτσι αν είναι να κάνει στροφή η ΝΔ θέλει δύο πράγματα.
Χρόνο και δουλειά.
Για να ξεφύγει η πολιτική του κυβερνώντος κόμματος από το σκεπτικό και τις πρακτικές του ΣΑΤΕ και να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του προς την κατεύθυνση που έδειξε το ΙΤΕ από το 1993 με την περιβόητη απόφαση του. Πρόκειται άλλωστε για δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθύνσεις.
Σκέφτομαι λοιπόν ότι με την προϋπόθεση ότι το θέμα μας τρέχει στο ΣτΕ ότι δεν χάνουμε και τίποτα στο να πιστώσουμε λίγο χρόνο στο νέο Υπουργό Παιδείας προκειμένου να μας δείξει τι ακριβώς εννοεί για διάλογο από μηδενική βάση και μάλιστα την στιγμή που εγώ καταλαβαίνω ότι παίζουμε και εμείς πια στην τελική διαμόρφωση της κατάστασης με βάση το σκεπτικό που παρουσιάσαμε από αυτή την θέση.
Δημοσιεύω λοιπόν αυτό το άρθρο όχι μόνο για να δηλώσω το ότι ξέρουμε ότι ξέρουν, αλλά και το ότι να ξέρουνε ότι ξέρουμε. Έτσι αφού ξεραινόμαστε αμφότεροι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτή την φορά εάν βγάλουν πάλι κανένα έκτρωμα εμείς θα είμαστε που θα το πάρουμε στο κυνήγι, και το έκτρωμα και αυτούς που το υπέγραψαν. Όχι το ΤΕΕ.
Πιστεύω δηλαδή ότι και στο πεδίο του ηθικού έχουμε πια το προβάδισμα. Και αυτό γιατί όλα από το μυαλό του ανθρώπου εξαρτώνται. Και εάν έχουν πιστέψει ότι έχουμε δίκιο τότε θα μας δώσουν την ισοτιμία με τα Fachhochscule.

Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω στον κο Σπηλιωτόπουλο το τι πραγματικά είμαστε.
Βλέπετε ο νέος Υπουργός δεν είναι δυνατόν να μας ξέρει ακόμη.
Με την έννοια της ποιότητας μιλάω.
Κύριε Υπουργέ, είμαστε μια κοινωνική ομάδα που αποφοίτησε από Δημόσιο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Ανώτατο πια πανάθεμα το.
Για την πράξη μας αυτή, καθόλα της νόμιμη και φυσιολογική, τα όργανα και οι υπηρεσίες της πολιτείας, υπό την καθοδήγηση των μελών του ΤΕΕ, μας κυνήγησαν ανηλεώς.
Το πόσο ανηλεώς το δείχνει η ιστορία του κλάδου.
Αρκεί να σας αναφέρω ότι την πρωτοχρονιά του 1960 οι σπουδαστές της σχολής Υπομηχανικών της Θεσσαλονίκης έκαναν την διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη με τα πόδια διαμαρτυρόμενοι για έλλειψη επαγγελματικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Σαράντα εννέα χρόνια μετά, σήμερα, το 2009 ο κλάδος έχει τα ίδια ακριβώς προβλήματα, ελλείψεις και αιτήματα.
Από τότε η κοινωνία άλλαξε, η τεχνολογία έκανε τρομερά άλματα προόδου, ο διπολικός κόσμος εξαφανίστηκε, η Ευρώπη ενώθηκε αλλά το καθεστώς των Μηχανικών ΤΕ στην Ελλάδα έμεινε ακριβώς το ίδιο.
Και αυτό είναι η ατράνταχτη απόδειξη πως καμία κυβέρνηση από τότε δεν έκανε το ελάχιστο για να λύσει τα δύο προβλήματα αυτά.
Αντιθέτως, τα μέλη του διώκτη μας όπως άλλωστε και οι πολιτικοί που θήτευσαν στην θέση σας έκαναν καριέρες και περιουσίες βασιζόμενοι τόσο στο νομοθετικό πλεονέκτημα που είχαν λόγω της θέσης του Συμβούλου της πολιτείας από πλευράς ΤΕΕ όσο και στις πλάτες μας.
Μέχρι σήμερα όλες οι κοινωνικές προσβάσεις είναι ερμητικά κλειστές για τους κατόχους πτυχίου ΤΕΙ.
Είμαστε ανασφάλιστοι και χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα.
Και παρά όλα αυτά εμείς είμαστε εδώ. Χωρίς να έχουμε κάψει κανένα Υπουργείο ακόμη, εάν και σε κάποιες ιστορικές στιγμές του κλάδου θα έπρεπε.
Το παλεύουμε έντιμα δίνοντας αγωνιστικό παρόν σεβόμενοι τα πονεμένα ποδάρια και τα βρεγμένα κορμιά αυτών που ξεκίνησαν την υπόθεση αυτή το 1960. Γιατί η χωροφυλακή Ασπροπύργου τους πέταξε στην θάλασσα μετά συνοδείας ξύλου.
Για αυτό μην χαλαρώνετε.
Μια μικρή πίστωση χρόνου σας δίνουμε και τίποτα άλλο.
Παίρνουμε φόρα για να ορμήσουμε για να το κάνω ποιο λιανά.
Η εναλλακτική διαδρομή της δικαστικής εξόδου μας από τον βρομότοπο αυτόν που μας βασανίζει μισό αιώνα τώρα για απονομή δικαιοσύνης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι πια κοντά.
Τώρα υπάρχει μια άλλη προοπτική που δεν είχαν οι συνάδελφοι μας το 1960.
340.000 Τεχνολόγοι, ενεργοί ψηφοφόροι όλοι τους και άμεσα ενδιαφερόμενοι, περιμένουν την δικαίωση τους.
Την λύτρωση τους από την άτυπη ομηρία από το ΤΕΕ λόγω των πολιτικών αδυναμιών των πολιτικών τζακιών της Ελλάδας τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Στις επόμενες εκλογές τα ΤΕΙ βγάζουν κυβέρνηση.
Ελπίζω να είσαστε εσείς που θα δρέψτε τους καρπούς αυτής της προσπάθειας.
Αλλιώς έχει και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν …. ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και ΚΚΕ.
Και δεν κάνω κήρυγμα αυτή την στιγμή ούτε γράφω συνθήματα. Να έχετε υπόψη σας ότι ο αποκλεισμός που υφιστάμεθα 25 χρόνια τώρα αρχίζει να αγγίζει την διάρκεια μιας πλήρους επαγγελματικής ζωής. Εάν δεν το λύσετε εσείς θα το λύσει η ζωή, η κοινωνία. Άλλωστε και οι επαναστάσεις διαχρονικά κοινωνικές ανάγκες ανεπίλυτες εξυπηρετούσαν.
Να έχετε επίσης στο μυαλό σας ότι η νέα γενιά ανασφαλίστων πλησιάζει. Και αν συνεχίσετε το ίδιο βιολί με εμάς να δούμε τι θα μας κάνετε χωρίς ασφαλιστικό φορέα και εισφορές.
Και για να ξεδιαλύνω πλήρως την θέση μου και τις όποιες πιθανές παρεξηγήσεις που μπορεί να υπάρχουν από το παραπάνω κείμενο μου να σας δηλώσω ξεκάθαρα: Αν διάλογο στον διάλογο με εσάς ως Υπουργό Παιδείας φτάσουμε στις εκλογές, όποτε και εάν αυτές προκηρυχτούν, και μας ζητήσετε χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα αυτό που ζητήσατε από τις άλλες κοινωνικές ομάδες στις προηγούμενες εκλογές, να σας ψηφίσουν δηλαδή για να βγάλετε τον σχετικό νόμο στην επόμενη Βουλή, να ξέρετε ότι ο κλάδος δεν θα το φάει και θα σας μαυρίσει αγρίως και συντεταγμένα.
Θα ρίξει μαύρο σε εσάς και το ΣΥΡΙΖΑ των αδελφών Αλαβάνου.
Το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΤΕΙ είναι προεκλογικό του 2003 και ακόμη δεν υπάρχει πρόοδος. Καμία.
Μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις και πάμε για τρίτη.
Έτσι σε αυτή την περίπτωση θα καταλάβουμε όλοι μας ότι μας κοροϊδεύετε και θα εισπράξετε την οργισμένη αντίδραση μας.Στο χέρι σας λοιπόν είναι να διεκδικήσετε την πρόσβαση στους 340.000 x 3 = 1.020.000 ψήφους που σέρνουν πια τα ΤΕΙ.
Στο χέρι σας είναι εάν θα είσαστε κυβέρνηση ή αντιπολίτευση μετά της επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Και μόνο.
Πιστεύω ότι αυτοί που πρέπει να πάρουνε το μήνυμα πρέπει να το πήραν και να κατάλαβαν ότι τους παραχωρούμε χώρο για να κάνουνε αυτό που πρέπει αλλά όχι χρόνο.
Ο χρόνος μας τελείωσε. Και για εμάς και για εσάς.
Είχαμε 25 χρόνια να καταναλώσουμε περιμένοντας και τα καταναλώσαμε.
Σας δίνουμε μια ανάσα μέχρι μια ημέρα πριν επόμενες τις εκλογές.
Μετά θα σας επιστρέψουμε ότι θα μας έχετε δώσει μέχρι τότε.
Θα ανταλλάξουμε δηλαδή πράξεις με πράξεις και λόγια με λόγια (Ανδρέας Παπανδρέου στα καλύτερα του).
Και αυτό γιατί είκοσι πέντε χρόνια δώσαμε τα πάντα.
Την ζωή μας, τα λεφτά μας, την ψυχή μας και ορισμένοι από εμάς και την υγεία μας.
Τώρα ή θα πάρουμε ή θα μας δώσετε.
Από εσάς εξαρτάται.

Γεια σας,
Ένας αδούλωτος Μηχανικός

Ευχαριστίες!

Όπως θα παρατηρήσατε η εμφάνιση του blog άλλαξε ριζικά, αυτό οφείλεται στην πολύτιμη βοήθεια της Mrs. Stulf την οποία και ευχαριστώ θερμά!
Mrs. Stulf ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!

Συνδικαλιστές-αιρετοί: το αίσχος της εκπαίδευσης

Ρίχνοντας μία ματιά στα αποτελέσματα των εκλογών για αιρετούς στα υπηρεσιακά συμβούλια της εκπαίδευσης, πραγματικά καταλαμβάνεται κανείς από θλίψη παρατηρώντας πως οι εκλεγόμενοι είναι ταυτόχρονα και συνδικαλιστές! Και το τραγικότερο ακόμη είναι πως αυτό πλέον θεωρείται φυσικό και δεν προβληματίζει παρά ελάχιστους εκπαιδευτικούς! Οι περισσότεροι πλέον αδυνατούν ακόμη και να κατανοήσουν τις εξαρτήσεις και τους μηχανισμούς κομματικής συγκέντρωσεις κουκιών που συνεπάγεται αυτή η κατάσταση! Η κομματοκρατία ίσως βασιλεύει στην εκπαίδευση σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στο υπόλοιπο δημόσιο!... Ο μέχρι την προηγούμενη μέρα συνδικαλιστής γίνεται ξαφνικά μέλος της διοίκησης· θα πει κανείς "μα είναι εκλεγμένος από τους συναδέλφους". Ε, και; Είναι ή δεν είναι διοίκηση; Και βέβαια μετά από αιρετός συνεχίζει την καριέρα του και μόλις το κόμμα του γίνει κυβέρνηση καθίσταται προϊστάμενος ή διορισμένο μέλος του υπηρεσιακού συμβουλίου. Αν μάλιστα έχει και κάνα διδακτορικό της πλάκας, σαν και αυτά που δυστυχώς συνεχίζουν να δίνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια σε κομματόσκυλα, τότε πάει για περιφερειάρχης, σύμβουλος και τέλος σύμβουλος του παιδαγωγικού ινστιτούτου. Και μετά ψάχνουμε να βρούμε γιατί στα σχολικά βιβλία το "Άξιον εστί" αποδίδεται στο Ρίτσο...Εάν ο κλάδος δεν αποφασίσει ότι όποιος είναι συνδικαλιστής θα είναι μόνο συνδικαλιστής και δεν αρχίσει να ψηφίζει ανθρώπους που δεν είναι κομματόσκυλα, αλλά αντιπροσωπεύουν ανεξάρτητες κινήσεις -όχι οπωσδήποτε αριστερές- δεν υπάρχει περίπτωση να βελτιωθεί η εκπαίδευσή μας και να αποκατασταθεί το κύρος του εκπαιδευτικού στην κοινωνία!
http://paideia-gr.blogspot.com/

Μπορεί να γίνει η παιδεία καλύτερη με ποιό απλό τρόπο.....?

Σκεφτόμουν και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας για το πώς η παιδεία μπορεί να γίνει καλύτερη με ποιο απλό τρόπο από ότι φαίνεται και αναζητούν οι εκάστοτε υπουργοί παιδείας ακόμη και αν «βγάλουν το κουστούμι και φορέσουν τζίν». Η σκέψη είναι μάλλον απλοϊκή και μπορεί να είναι και λανθασμένη αλλά πιστεύω πως έχει μια λογική βάση. Λοιπόν αρκετά με τον πρόλογο πάμε στο κυρίως θέμα!
Αναρωτιόμουν αν οι νέοι δάσκαλοι και καθηγητές που βγαίνουν από τα πανεπιστήμια και κάποιοι από αυτούς διορίζονται ως ωρομίσθιοι ή ακόμη και μόνιμοι σε δημοτικά-γυμνάσια-λύκεια της χώρας μπορούν να θέσουν τη βάση για την βελτίωση της παιδείας. Αυτή η νέα γενιά εκπαιδευτικών βρίσκεται κοντά στη μαθητιώσα νεολαία και μπορεί να την καταλάβει καλύτερα από τις παλαιότερες γενιές εκπαιδευτικών, αλλά γνωρίζει και τα λάθη του παρελθόντος και μπορεί να τα αποφύγει εύκολα αρκεί να μην ακολουθήσει την πεπατημένη και κάνει όλα αυτά τα αρνητικά τα οποία καταλόγιζε στους δικούς τις δασκάλους. Ακόμη οι νέοι εκπαιδευτικοί επειδή επί το πλείστον είναι νέα παιδιά με προχωρημένες ιδέες μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να αναπτύξουν την σκέψη τους σε νέους ορίζοντες και να τους ωθήσουν στη μάθηση και την μελέτη με έναν τρόπο που δεν θα είναι επιτακτικός, αλλά θα κάνει τη μάθηση και τη γνώση ένα ενδιαφέρον αντικείμενο ενασχόλησης για τους μαθητές και όχι κάτι το ανιαρό. Επίσης οι μαθητές θα αρχίσουν να αποκτούν κριτική σκέψη, ουσιαστική γνώση και θα μπορούν ευκολότερα να επιλέξουν το μετέπειτα αντικείμενο σπουδών τους, με αποτέλεσμα να εισάγονται στα πανεπιστήμια νέοι με όρεξη για μάθηση και όχι νέοι που απλώς εισήχθησαν σε μια σχολή που ‘’κάποια’’ στιγμή θα τη βγάλουν έχοντας ξοδέψει άσκοπα τα χρήματα των γονιών τους και έχοντας αποκτήσει απλώς ένα χαρτί που λέει πως αποφοίτησαν από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όμως οι σκεπτόμενοι αυτοί μαθητές που θα γίνουν φοιτητές, θα είναι ποιο δραστήριοι και θα πιέζουν τους καθηγητές τους να τους διδάξουν προηγμένες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο σπουδών τους, αλλά και θα δραστηριοποιούνται μέσω των φοιτητικών συλλόγων και θα ασκούν έλεγχο στις αυθαιρεσίες που κάνουν διάφοροι καθηγητές που ανήκουν στα διοικητικά-διευθυντικά στελέχη των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας! Αυτή ήταν η σκέψη μου και θα ήθελα πολύ και με μεγάλη περιέργεια να δώ τα σχόλια και τα άρθρα σας πάνω στο θέμα συζήτησης που έθιξα με αυτό το άρθρο!
Περιμένω σύντομα τις αναρτήσεις σας…..

Κατάληψη των γραφείων της Ε.Σ.Η.Ε.Α. απο τους δημοσιογράφους

Καλημέρα! Το πρωί άκουγα την εκπομπή της Λιάνας Κανέλλη στον city 99,5fm και έλεγε για την κατάληψη της Ε.Σ.Η.Ε.Α. με σκοπό την ικανοποίηση των αιτημάτων τους! Δικαίως αγωνίζονται οι δημοσιογράφοι! Όμως αναρωτιόμουν γιατί οι δημοσιογράφοι όταν κάνουν καταλήψεις δεν είναι κατακριτέοι? Σε αντίθεση όταν οι φοιτητές αγωνίζονται και κάνουν ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ για τα δικά τους δικαιώματα στην ασφάλιση, την εργασία και τα πτυχία με ουσία κάποιοι δημοσιογράφοι (γιατί υπάρχουν και δημοσιογράφοι που λένε την αλήθεια όπως είναι και κάνουν σωστά την δουλειά τους) τότε αρχίζουν και λένε τα μύρια όσα και κατηγορούν τους αγωνιζόμενους καταληψίες. Γιατί ρε παιδιά δεν κοιτάνε την δικιά τους την καμπούρα και τα βάζουν με τους φοιτητές? Μήπως οι συγκεκριμένοι είναι κατευθυνόμενοι? Μήπως τελικά δεν ασχολούνται με τα γεγονότα όπως πρέπει? Κατευθυνόμενοι Δημοσιογράφοι αλλάξτε στάση θα γυρίσει μπούμερανγκ αυτό που κάνετε……

Άρθρο έναρξης του Fraoulinos.blogspot.com

Σήμερα Τρίτη 13-1-2009 μια γρουσούζικη ημέρα για τους προληπτικούς αποφάσισα να δημιουργήσω το ανεξάρτητο blog μου! Ως βασικό σκοπό έχω την προώθηση της ελεύθερης σκέψης αλλά και την ανάπτυξη συζητήσεων μέσα από τα άρθρα και τα ποιήματα που θα αναρτώνται στο blog!θα παρακαλούσα όλους όσους σχολιάζουν στο blog να χρησιμοποιούν ψευδώνυμα και αν θέλουν κάτι να με ρωτήσουν προσωπικά ας μου στέλνουν e-mail! Σας ευχαριστώ!
Με εκτίμηση
Fraoulinos